Iedereen,

De stage in Suriname zit er bijna op! Thijs en ik hebben nog hard gewerkt aan een onderzoeksverslag, maar hebben toch nog tijd gevonden voor een afsluittrip:

Samen met den Thijs zijn we er dus in geslaagd een aardige groep stagiaires te vinden die met ons een soort van afscheidstrip wilden maken. 12 Belgische stagiaires vertrokken vorige week vrijdag (tot zondag) naar het oerwoud, naar plaatsen waar zelden een mens was geweest, naar ongerepte natuur... . Wij mochten gratis mee, maar zorgden voor een bak fris parbobier. Die vrijdag reden we tot een kreekje ergens in het binnenland, hingen onze hangmatten op en kwamen daarna gezellig bij elkaar zitten voor een frisse pilsner. Onze gids, Dion, die voortdurend Surinaams gras rookte, had ondertussen een slang gevangen waarmee hij de volgende morgen een paar trippers een onaangename verrassing bezorgde in hun hangmatten. Het was maar een wurgslang.

Zaterdag (te) vroeg vertrokken richting Tibiti: een streek in het woud waar de Tibitirivier met enkele stroomversnellingen het land doorkruist.Ongelooflijk is hoe de gids tijdens het rijden én op de weg let én zijdelings van hem zoekt naar dieren in plassen of hoog in de bomen. Door deze magnifieke gave van hem, zagen we vele wilde dieren die het woud rijk zijn: kikkers, schildpadden, verschillende soorten apen, slangen, leguanen,... . Aangekomen aan de Tibitirivier verkoelden we ons met een duik in één van haar stroomversnellingen. Oppassen geblazen dus! Na het avondmaal reden we door naar een verlaten potloodfabriek in de buurt waar we onze hangmatten konden...hangen. Het kampvuur werd aangestoken en verhalen en raadsels werden op de groep losgelaten. Na te zijn uitgepraat stelde de gids voor om een wandelingetje te gaan maken door het bos. Geladen met zijn jachtgeweer en enkele zaklampen trokken we de gapende duisternis in hopend op een hert of een haas dat ons pad kruiste en dat boven het kampvuur kon hangen. Helaas pindakaas! Het bos was ons ongunstig die nacht en we keerden van een kale reis terug.

Met een grommende maag werd ik de volgende ochtend wakker en zag door het vensterraam een stralende zon. Iets te warm op de duur waardoor de schaduw werd opgezocht. Daar werd er gekaart, geluierd, gegeten en genoten van de natuur en haar geluiden. Na het middagmaal trokken we terug huiswaarts met onderweg nog verschillende stops: een kreekje om te zwemmen, het spotten van verschillende beesten o.a. de uiterst schuwe Witkopsaki (=aap). Ook heeft iedereen mogen schieten met een jachtgeweer op : een fles (3 punten), een wcpot (2punten) of een computer (1 punt). De 3 punten waren binnen ! Vlak voor valavond speelden we een partijtje voetbal tegen de plaatselijke jeugd van een indianendorpje. 2-1 voor de indianen. Mijn conditie liet duidelijk te wensen over. Moe maar voldaan kwamen we terug aan in Paramaribo.

Maandag en dinsdag hebben Thijs en ik nog aan ons onderzoekrapport gewerkt dat momenteel bijna af is. Het rapport zal zo'n 200-tal bladzijden omvatten over de Surinaamse gevangenispopulatie en de noden en behoeften van gedetineerden in de Surinaamse gevangenissen.

Woensdag zijn we nog even het centrum ingetrokken om wat souvenirs te kopen en 's avonds met onze huisgenoten (intussen zitten we hier met zes Belgische stagiaires) heerlijk gaan eten in De Waag (Italiaans restaurant). Gisteren (donderdag) hebben we met dezelfde bende een concert bijgewoond van een zekere Anthony B (een Jamaïcaanse reggeaman). Deze avond (laatste avond) sluiten we onze stagereis af met een optreden van een Surinaamse reggae-artiest, Damaru.

Goed, ik geloof dat het er bijna opzit. We vertrekken namelijk vandaag richting huiswaarts!

Ik heb fantastische ervaringen meegmaakt die moeilijk beschrijfbaar zijn op zo'n blog als deze. Veel nieuwe mensen leren kennen, veel natuur en cultuur gezien, veel gezweet,... . Onvergetelijk.

Maar toch is het nu tijd om het Belgische leventje terug aan te vatten, want er wacht veel werk op me. (Nog 4 examens te maken, presentaties van de stage, ...)

Natuurlijk is ook het terug samenzijn met Ann-Sophie en de vrienden een reden om dringend terug te komen!!

U was een aangename lezer.

Lieve vrienden,

Tot snel!

Ben