Iedereen,

De stage in Suriname zit er bijna op! Thijs en ik hebben nog hard gewerkt aan een onderzoeksverslag, maar hebben toch nog tijd gevonden voor een afsluittrip:

Samen met den Thijs zijn we er dus in geslaagd een aardige groep stagiaires te vinden die met ons een soort van afscheidstrip wilden maken. 12 Belgische stagiaires vertrokken vorige week vrijdag (tot zondag) naar het oerwoud, naar plaatsen waar zelden een mens was geweest, naar ongerepte natuur... . Wij mochten gratis mee, maar zorgden voor een bak fris parbobier. Die vrijdag reden we tot een kreekje ergens in het binnenland, hingen onze hangmatten op en kwamen daarna gezellig bij elkaar zitten voor een frisse pilsner. Onze gids, Dion, die voortdurend Surinaams gras rookte, had ondertussen een slang gevangen waarmee hij de volgende morgen een paar trippers een onaangename verrassing bezorgde in hun hangmatten. Het was maar een wurgslang.

Zaterdag (te) vroeg vertrokken richting Tibiti: een streek in het woud waar de Tibitirivier met enkele stroomversnellingen het land doorkruist.Ongelooflijk is hoe de gids tijdens het rijden én op de weg let én zijdelings van hem zoekt naar dieren in plassen of hoog in de bomen. Door deze magnifieke gave van hem, zagen we vele wilde dieren die het woud rijk zijn: kikkers, schildpadden, verschillende soorten apen, slangen, leguanen,... . Aangekomen aan de Tibitirivier verkoelden we ons met een duik in één van haar stroomversnellingen. Oppassen geblazen dus! Na het avondmaal reden we door naar een verlaten potloodfabriek in de buurt waar we onze hangmatten konden...hangen. Het kampvuur werd aangestoken en verhalen en raadsels werden op de groep losgelaten. Na te zijn uitgepraat stelde de gids voor om een wandelingetje te gaan maken door het bos. Geladen met zijn jachtgeweer en enkele zaklampen trokken we de gapende duisternis in hopend op een hert of een haas dat ons pad kruiste en dat boven het kampvuur kon hangen. Helaas pindakaas! Het bos was ons ongunstig die nacht en we keerden van een kale reis terug.

Met een grommende maag werd ik de volgende ochtend wakker en zag door het vensterraam een stralende zon. Iets te warm op de duur waardoor de schaduw werd opgezocht. Daar werd er gekaart, geluierd, gegeten en genoten van de natuur en haar geluiden. Na het middagmaal trokken we terug huiswaarts met onderweg nog verschillende stops: een kreekje om te zwemmen, het spotten van verschillende beesten o.a. de uiterst schuwe Witkopsaki (=aap). Ook heeft iedereen mogen schieten met een jachtgeweer op : een fles (3 punten), een wcpot (2punten) of een computer (1 punt). De 3 punten waren binnen ! Vlak voor valavond speelden we een partijtje voetbal tegen de plaatselijke jeugd van een indianendorpje. 2-1 voor de indianen. Mijn conditie liet duidelijk te wensen over. Moe maar voldaan kwamen we terug aan in Paramaribo.

Maandag en dinsdag hebben Thijs en ik nog aan ons onderzoekrapport gewerkt dat momenteel bijna af is. Het rapport zal zo'n 200-tal bladzijden omvatten over de Surinaamse gevangenispopulatie en de noden en behoeften van gedetineerden in de Surinaamse gevangenissen.

Woensdag zijn we nog even het centrum ingetrokken om wat souvenirs te kopen en 's avonds met onze huisgenoten (intussen zitten we hier met zes Belgische stagiaires) heerlijk gaan eten in De Waag (Italiaans restaurant). Gisteren (donderdag) hebben we met dezelfde bende een concert bijgewoond van een zekere Anthony B (een Jamaïcaanse reggeaman). Deze avond (laatste avond) sluiten we onze stagereis af met een optreden van een Surinaamse reggae-artiest, Damaru.

Goed, ik geloof dat het er bijna opzit. We vertrekken namelijk vandaag richting huiswaarts!

Ik heb fantastische ervaringen meegmaakt die moeilijk beschrijfbaar zijn op zo'n blog als deze. Veel nieuwe mensen leren kennen, veel natuur en cultuur gezien, veel gezweet,... . Onvergetelijk.

Maar toch is het nu tijd om het Belgische leventje terug aan te vatten, want er wacht veel werk op me. (Nog 4 examens te maken, presentaties van de stage, ...)

Natuurlijk is ook het terug samenzijn met Ann-Sophie en de vrienden een reden om dringend terug te komen!!

U was een aangename lezer.

Lieve vrienden,

Tot snel!

Ben

Reacties

EDIT: De reactie-module is gemaakt!


Iedereen, even kort iets zeggen:
Ik heb al enkele keren een reactie gekregen op facebook en daar zei men me dat men
via deze blog geen reactie kan posten.
Ik weet ook nie hoe dat het komt, maar dus als er iemand een reactie/opmerking/vraag/... heeft, doe het best niet via mijn blog maar gewoon via facebook of mail !

Groeten
Ben

Bezoek ma & pa + verloop van de stage

Iedereen,



Na even afwezig te zijn geweest op mijn blog is het nog eens tijd voor een kort berichtje.
Echte trips zijn er niet meer geweest, en zal ook nog even duren. Hopelijk kunnen Thijs en ik de laatste week in Suriname nog 1 x een supertrip regelen!


Wat is er dan wel gebeurd?
Wel, na het vertrek van Ann-Sophie hebben Thijs en ik een gewone week stage gehad. Nog altijd gedetineerdengegevens invoeren in de computer. Niets speciaals dus.

Zaterdagavond is ons mama en onze papa dan geland in Suriname! Weer een weekje bezoek! Ideaal.

's Avonds zijn we iets gaan eten in de zus en zo, maar omdat ze zo moe waren van hun vlucht zijn we tijdig gaan slapen. De rest van de week heb ik ze vooral altijd 's avonds gezien om bijvoorbeeld iets te gaan eten, vermits ik geen verlof had op mijn stage. Ik moest elke dag naar de gevangenis dus.

Ze hebben ,naast het verkennen van Paramaribo, gechilled en gerelaxed aan het zwembad, ondanks het niet zo beste weer tijdens hun verblijf (redelijk veel regen).
Tevens hebben ze ook 2 uitstappen georganiseerd.

Woensdag zijn ze met een groep naar Brownsberg geweest, en blijkbaar was het ook voor hun een heel avontuur om boven te geraken. Hun bus is gewoon niet boven geraakt dacht ik en onze papa is dan maar te voet naar boven gegaan. (Op mijn blog staat een verhaal over Brownsberg dat ik heb gedaan & daar staat uitgelegd hoe moeilijk het is om boven te geraken!) Voor meer details en wilde verhalen over deze trip moeten jullie echter bij ons mama of onze papa zijn vrees ik. Ook foto's van hun bezoek heb ik niet omdat mijn camera in beslag was genomen in de gevangenis :p (ondertussen heb ik hem wel terug!).

Hiernaast hebben ze vrijdag ook nog een jeepsafari gemaakt die naar verscheidene plekjes in Suriname is gereden. De safari ging wel niet echt door in het oerwoud heb ik begrepen. Maar dankzij een uitstekende gids was blijkbaar ook deze uitstap geslaagd.

Zaterdagavond zijn we nog een keer gaan eten, bij wijze van afscheid. De volgende dag kreeg ik al een berichtje dat ze veilig waren geland, dat deed mij ook gerust voelen!
Ma & pa, dankuwel voor jullie bezoek!


Alle bezoek is dus achter de rug, nu zijn het nog 3.5 week werken voor de stage. Morgen gaan we de laatste dag naar de gevangenis, dan hebben we alle data die we nodig hebben en vanaf dan wordt het 3 weken zwoegen om een onderzoeksrapport in mekaar te boksen van al die verzamelde data!

Momenteel zijn we dus nog bezig met het afnemen van interviews met gedetineerden. Dit is écht HET interessantste aan onze stage hier in Suriname. Thijs en ik hebben een tafel gezet in het advocatenkantoor in de gevangenis en daar nodigen wij bepaalde gedetineerden uit voor een gesprek. De deur gaat toe en dan zitten we daar met een zware crimineel te praten over hoe hij zich voelt in de inrichting en wat hij vindt dat er verbeterd moet worden in de gevangenis. Een aparte & unieke ervaring!

Ik vind het aan de ene kant echt raar, om zo vriendelijk te doen tegen moordenaars, verkrachters en zware drugsdealers, maar aan de andere kant is het geweldig om hun visie op de zaken te horen. Deze gesprekken zijn écht de moeite waard.

Ik kan er nog niet veel over zeggen maar kan wel enkele schrijnende toestanden beschrijven:

1. Gsm's zijn verboden in de gevangenis. Wat doen corrupte bewakers? Zij verkopen gsm's voor 100 srd (ongeveer 25 euro) aan gedetineerden. Na enige tijd neemt een andere bewaker (na een tip gekregen te hebben van zijn medebewaker (die oorspronklijk de telefoon heeft verkocht)) de telefoon in beslag. Gsm is verboden dus vliegt de gedetineerde 4 dagen de isolatiecel in. De gsm wordt opnieuw verkocht door de bewaker aan een volgende. Zo verdienen de bewakers een enorm centje bij per maand, en de gedetineerden willen allemaal een gsm en blijven kopen.
Zien jullie de corrupte cirkel een beetje in? Ongelofelijk toch.
Naast gsm's gebeurt dit ook nog met andere dingen, bijvoorbeeld mariuahna.

2. Een ander voorbeeld over hoe de gevangenis in z'n werk gaat in Suriname: een gedetineerde moest het WC gaan kuisen, hij ziet 'troep' liggen en spreekt de dame (een sociaal ambtenaar) aan dat zij de volgende keer moest doorspoelen. De dame kon daar blijkbaar niet tegen, ging beklag doen bij de directeur en hup 4 dagen isolatiecel zonder tegenspraak; zo werkt het dus ook

Er zijn nog tal van 'gerellige' verhalen, teveel om hier even op te sommen. Ook qua hygiëne, voeding, bezoekrecht, klachtenregeling,... zijn er echt grote hekelpunten te noemen. Deze zullen allemaal in ons onderzoeksrapport opgenomen worden.

Kortom: er is geen resocialisatie in de gevangenis aanwezig, slechte leefomstandigheden, corruptie & mishandeling, gebrek aan regels & rechtvaardigheid, ...
In vergelijking met het gevangeniswezen in België is alles hier echt ondermaats. En waarom zou een moordenaar in België een aangenamere 10 jaar gevangenisstraf moeten beleven dan één in de Surinaamse gevangenis?
Verbeteren is dus de boodschap! Wij hopen (wss tevergeefs) dat ons rapport de directie hun ogen toch doet opengaan en zo kunne bijdragen tot een beter gevangenisbeleid in het algemeen.

Omdat ik weet dat velen dit interessant vinden:
We hebben op dit moment 2 moordernaars, 2 drugsdealers , 2 verkrachters en 1 dief geïnterviewd. (1 belg ook trouwens ;) )

Ik kan nog heel veel zeggen over deze interviews, hoe deze verlopen, wat voor informatie we te horen krijgen. Kortweg hoe uniek en interessant deze interviews wel niet zijn, maar dat zal ik achteraf in België gewoon wel vertellen. De reden hiervoor is dat ik volgens mij levendiger kan vertellen als schrijven, en deze belevenissen verdienen gewoonweg een levendige uitleg!

Zo, dit is alles voor het moment. Als ik binnekort toch nog even de tijd vind ga ik nog even wat fotograveren hier. Ik zou graag een beeld tonen aan jullie van het arme Suriname, maar ook enkele dingen trekken waarvan jullie denken: Is dat ook Suriname??
We zien wel of ik hier toe kom!

Ook foto's nemen in de gevangenis is verboden, maar Thijs en ik kunnen het toch niet laten om enkele herinneringen vast te leggen!


Ik hou jullie op de hoogte!
Sorry van het gebrek aan foto's, maar er zijn er deze weken praktisch geen getrokken, of alleszins de moeite niet om hier op te zetten!

Tot binnekort! (nog 25 dagen trouwens)

XXX
Ben

ps. Zaterdag, voor dat ons ma en pa geland zijn, zijn Thijs en ik nog op dolfijnentrip geweest. Bootje op de rivier en honderden dolfijnen spotten. Was wel eens leuk om te doen maar niet om over naar huis te schrijven, vandaar dat ik hier ook maar een luttele 3 zinnen aan besteed ;).

Bezoek Ann-Sophie / Ralleighvallen + Voltzberg / Blanche Marie

Hallo iedereen!

Hier nog eens een berichtje, het is weer een tijdje geleden!
Ann-Sophie en Charlotte zijn helaas al terug naar huis vertrokken, maar hun bezoek
is wel een uitgebreid verhaal waard. Het was echt een geweldig periode, het deed enorm
deugd om Ann-Sophie terug te zien ! Volledig ben ik opgeladen om de 2de helft van de stage (nog 6 weken) aan te vatten! Maar het bezoek is nog niet gedaan, zaterdag komt namelijk ons mama en papa op bezoek! Weer iets om naar uit te kijken!

De stage is vanaf vandaag ook terug begonnen. Vanaf morgen gaan we naar de tweede gevangenis van Suriname in Duisburg. Hier gaan we ook alle gegevens in een statistisch programma invoeren. Volgende week gaan we normaliter beginnen met het interviewen van
gedetineerden... Wordt spannend!

Wat heb ik de afgelopen dagen allemaal gedaan:
Eerst en vooral kan ik zeggen dat sinds de komst van Ann-Sophie het weer beter is geworden! Ze heeft het zonnetje hier laten schijnen! We hebben wel eens regen gehad maar helemaal niet zoveel als daarvoor!
Donderdagavond zijn onze liefjes dus geland en zijn Thijs en ik ze met zenuwen gaan opwachten aan de luchthaven. Het weerzien was ongelofelijk leuk en gaf een heerlijk gevoel.
Daarna zijn Ann-Sophie en ik gaan eten in De Waag, een restaurant dat vergelijkbaar is met een goed restaurant in België (heerlijke ossenhaas en varkenshaas!). Nog even met Thijs en Charlotte iets gaan drinken achteraf en dan zijn we maar gaan slapen, ze waren tenslotte al een hele tijd wakker na zo'n vermoeiende vlucht van 9 uur ofzo!

Vrijdags zijn we met onze vriendinnen Paramaribo City gaan verkennen. Veel viel er eigenlijk niet te laten zien, dus was onze rondleiding korter dan gepland...
Vrijdagavond zijn we met z'n vieren gaan eten in een Braziliaans restaurant. Ik weet niet of ik dit al ergens gezegd hebt, maar dit is een gezellig restaurantje met een buffet en je betaalt naargelang het aantal kilo's op je bord... Daarna zijn we naar een 'Belgenfeestje' geweest. Vriendinnen die Thijs en ik hebben leren kennen hier in Paramaribo hadden dit feestje enkele weken geleden al gepland..
Zaterdag zijn Ann-Sophie en ik naar Paramaribo Zoo geweest! 's Avonds zijn we gaan eten in de Optimist. Weerom een lekker restaurantje haha!

Zondag zijn we met z'n vieren naar White beach gegaan! Dit is een kunstmatig aangelegd strand maar wel heel mooi. Er zijn netten gespannen zodat de piranha's van de rivier niet in het zwemgedeelte kunnen komen maar... er staan gaten in de netten.
Toch hebben we gezwommen, er is zelden of nooit al iets gebeurd dus..
Eigenlijk was het vandaag dus een zon-en rustdag! ( Wel iets te warm voor mij in de zon)
De twee toen nog heel blanke meisjes zijn uiteraard toen een beetje verbrand geraakt :)!

Zondagavond is onze trip dan begonnen! We hebben eerst nog vanalles moeten gaan regelen met onze gids, dan hebben we eventjes gereden, in de auto geslapen, en maandagmorgend om 7u begon de trip pas echt. Planning was dus niet echt perfect (ze konden ons beter gewoon maandagmorgend komen halen, hadden we tenminste goed geslapen) maar dat namen we er met alle plezier bij.


We hebben ons vooreerst gebaad in een kreekje langs de weg, daarna zijn we begonnen aan een lange rit naar Blanche Marie. Onderweg zijn we vanalles tegengekomen van beesten , schitterende natuur, inheemse dorpjes, gevaarlijke bruggen, ... (hiervoor verwijs ik naar de foto's op facebook)

Het was reeds donker toen we op Blanche Marie aankwamen, dus hebben we enkel nog gegeten en zijn we in onze hangmatten gaan slapen. Ann-Sophie had wel een beetje bang om te slapen vermits er vlak naast onze hangmat 2 bomen stonden met elk daarop een monster van een vogelspin (de foto zegt genoeg).

Maar toen ze zag (en ik ook) dat het muskietennet bescherming bracht tegen al deze beesten, waren we al een pak geruster en hebben we lekker geslapen !

De volgende morgen (dinsdagmorgen) zijn we naar de watervallen van Blanche Marie gaan kijken! Dit was SCHITTEREND! Echt prachtig om te zien..

Na Blanche Marie zijn we naar Apoera gereden, dit is een luxEstadje op de grens van Suriname met uitzicht op Brits Guyana! Hier hebben we lekker gegeten en rondgekeken in het stadje..
Toen het donker was zijn we dan terug naar een inheems dorp gereden (urenlang rijden) om daar smorgens de boot te pakken naar de Ralleighvallen (en de Voltzberg).
We gingen, omdat het al donker was, met een grote pillamp aangesloten op de baterij van de auto, slangen en kaaimannen spotten en wat jagen.. Dit was eigenlijk wel een flop want we hebben toen maar 1 slang gezien. Wel heel veel kaaimannen... En jagen.. De gids wou een boskalkoen schieten op een paar meters afstand... gemist.. Wel grappig als je weet dat hij de uren daarvoor altijd zei: 'Als ik schiet, ONE SHOT, ONE KILL' ! Doordat de gids per se slangen wou vangen heeft de rit naar het dorpje heel de nacht in beslag genomen.. We hebben dus voor de 2 de keer in de auto moeten slapen. Aangekomen in het dorpje hebben we ontbeten en hebben we de boot gepakt naar de Fungueiland bij de Ralleighvallen. Na een urenlange boottocht in de zon (en vergeten in te smeren) kwamen we alle vier echt met vuurrode benen aan op Fungueiland. Hier hebben we gewoon het eiland wat verkend en gegeten (2 vissen die 'Rasta', de bootsman, gevangen had). Geef mij toch maar gewone kip ofzo..

's Avonds hebben lokale mensen nog wat op de jambe's en gitaar komen spelen.. Plezant, maar omdat we zo moe waren zijn we toch al om 22u in onze hangmat gekropen. Ook op deze slaapplaats waren er genoeg vogelspinnen en tarantula's aanwezig :).

De volgende en laatste tripdag zijn we vroeg vertrokken naar de Voltzberg, in totaal 6 uurs wandelen (heen en terug) , en echt HEEEL stijl omhoogklimmen op rotsen (precies een bende berggeiten).

Maar we hebben uiteindelijk toch de top bereikt.. Allen waren we stikkapot en snakten we naar zuurstof, maar het uitzicht was wel adembenemend.

Ook de tocht naar de voet van de berg zelf was écht een tocht door de jungle.. Zo moesten we talloze keren over een beekje via een boomstronk.. Als je je evenwicht verloor... natte voeten.. Toch wel geweldig om echt door de jungle te wandelen..

Terug aangekomen op Fungu eiland hebben we gevaren, terug naar het inheems dorpje. Daar hebben we nog snel bami gegeten van een local en ons klaargemaakt voor een 8uur durende autorit terug naar Paramaribo.
Onderweg hebben we nog 1 zeer giftige slang gezien (zoek maar eens op: de koraalslang),

wat kikkers en ook Ann-Sophie en de chauffeur hebben een jaguar kunnen spotten.. De rest lag helaas te slapen.. Om 04.OOu vrijdagmorgend lagen we dan eindelijk in bed..
Heerlijke trip.. "Back to basic" kan je zeggen

Vrijdag en zaterdag hebben we nog wat gechilled in Paramaribo zelf en vrijdagavond zijn we nog heerlijk gaan eten als (tijdelijk) afscheidsetentje...

Zaterdag hebben we onze liefjes spijtig genoeg terug naar de luchthaven moeten doen voor een toch wel verdietig afscheid... ( Zij zijn ondertussen al veilig terug in België)

Zondag hebben Thijs en ik genikst, wat getreurd en heb ik 6 wasmachines opgezet. Vandaag, maandag, is onze stage terug begonnen...

Zo, een uitgebreid verhaal, ik hoop dat het niet te saai is geworden! Ik ben er zelf moe van geworden!

Enkele foto's van Ann-Sophie en mezelf vind je hier op facebook:
http://www.facebook.com/album.php?aid=2019346&id=1042389638&l=5cb214d216

Enkele foto's van de trip in het algemeen vind je hier op facebook:
http://www.facebook.com/album.php?aid=2019354&id=1042389638&l=1db4e1d177

Wat extra:
- Het jagen is dus wat mislukt
- Wilde beesten hebben we wel genoeg gezien, ik hoopte enkel op wat meer slangen
- De 2 gidsen van ons zijn echt ongelofelijk.. Daar kunde altijd mee lachen.. Het perfecte voorbeeld zie je op het volgend filmpje waar de gids Dion zijn apen en vogelgeluiden nadoet om ze te lokken (en het lukt vaak nog ook !) :

Tot de volgende post!
Ben

Foto's

Iedereen!

Ik denk dat ik misschien hier wat links kan plaatsen van mijn albums op facebook, misschien
kunnen zo de niet-facebookgebruikers toch mijn albums bekijken:
(ik weet niet zeker of het werkt, op hoop van zegen!)

Suriname 1 :
http://www.facebook.com/album.php?aid=2014425&id=1042389638&l=bfc95

Suriname 2: Uitstap Frans-Guyana + Galibie (schildpadfoto's moeten nog komen...):
http://www.facebook.com/album.php?aid=2017379&id=1042389638&l=c32a6

Suriname 3: Uitstap Brownsberg:
http://www.facebook.com/album.php?aid=2017977&id=1042389638&l=053cc

Op hoop van zegen dat het zo lukt!

xxx

Droge tijd??

Iedereen,


Momenteel is het hier heel heel slecht weer. Ze hebben mij op voorhand verteld dat februari - maart- april kort droogseizoen was... vergeet het maar! Het is hier al dagen aan het regenen waardoor je amper buiten kunt komen.

De auto's zouden beter plaats kunnen maken voor boten vermits de meeste straten rivieren zijn geworden...




Voor de rest gaat alles hier goed. Deze week zijn Thijs en ik maandag en dinsdag naar de stage gegaan, gewoon verder gewerkt aan ons onderzoek. Woensdag (vandaag) is het hier een nationale feestdag 'HOLI' (feestdag van de Hindoes, vieren de overwinning van het goede op het kwade, hindoestanen is de grootste bevolkingsgroep in Suriname). We moesten dus niet naar het werk gaan. Onze plannen waren om in Paramaribo city wat te gaan rondlopen en wat souvenirs te kopen maar .. helaas, niemand werkt, alle winkels waren toe, de stad leek akelig stil en verlaten...


Deze avond wordt er ook in ons huisje iets gevierd, om 12 u namelijk wordt Thijs 23 jaar!
Proficiat, Thijs!


Morgen gaan we een hele dag wat opruimen en poetsen, want alles moet toch netjes zijn
als onze meisjes hier aankomen ;)
Spannend...


Zondag vertrekken we dus op trip met z'n vieren (Thijs, Charlotte, Ann-Sophie & ik) en met 2 gidsen. We gaan het oerwoud intrekken, bezoeken inheemse dorpen, de ralleighvallen en blanche marie. We nemen naar het schijnt weinig eten mee maar gaan zelf jagen en proberen iets te schieten of te vissen. Op het menu staat dus hoogst waarschijnlijk een zelf geschoten beest + piranha's (deze zijn eenvoudig te vangen). De vier nachten in het woud zullen we in hangmatten slapen. We gaan met een zeer avontuurlijke gids, die we al kennen van een vorige trip. Hij klimt in bomen om slangen te vangen, kan bijna alle vogelgeluiden nadoen zodat deze komen, kan een zeer irritant geluid maken zodat apen boos worden en met takjes enzo beginnen te gooien op ons, ... . Zelfs de kans om een jaguar tegen het lijf te lopen blijkt groot te zijn...
Zoals jullie horen, deze trip klinkt geweldig, ik zal dan ook uitgebreid verslag brengen eens terug thuis! Ook de foto's zullen niet ontbreken (vooral op facebook dan weer).


EXTRA:
In dit blogbericht wil ik ook even speciale groeten doen aan de Wim (Wim Noyens):
Wim, ik hoop dat alles goed gaat ginder!
Ik praat soms met de Pieter op MSN, ik hoop dat hij mijn boodschappen doorverteld aan u!
Alleszins, hou u goed, laat gerust maar eens een berichtje, & ik zie u binnen 1.5 maand al weer!
Mijne man!



Vrienden,
Tot de volgende !
xxx

Ja toch?!

Okee,

We zijn weer een dikke week verder! Wat is er allemaal gebeurd, wel:
Thijs en ik zijn begonnen aan ons onderzoek in de gevangenis.. Zo voeren we op dit moment alle gegevens van gedetineerden (leeftijd, gepleegde feiten, straf, aantal keren isolatiestraf gekregen, ...) in in SPSS (een statistisch softwareprogramma waarmee we achteraf berekeningen kunnen maken).
In de gevangenis in Suriname schrijven ze alles nog op steekkaarten en maken ze dus gebruik van ne kaartenbak. Een heel omslachtig systeem als wij weten dat alles via pc en intranet zou kunnen gaan...
We zijn zelfs ondertussen klaar met een 320 tal gedetineerden in te voeren in de grootste gevangenis, en hopen volgende week maandag naar de 2de gevangenis te gaan!
Tevens moeten wij ook een kwalitatief onderzoek doen, namelijk gedetineerden interviewen en in hun noden en behoeften in kaart brengen. Dit laten we nog even liggen, eerst het cijferwerk afwerken!

Wat wel opmerkelijk is : de gevangeniscellen zijn hondencellen. De cellen zijn pakt 6 vierkante meter groot, er staat een bed en ... nog wat rommel? Ook niemand heeft een WC op kamer en moet altijd op een potje gaan zitten dat ze smorgens moeten leegmaken..
Sommige gedetineerden zijn vriendelijk, knikken, beginnen te praten, ... anderen daarentegen kijken alsof ze me wille opete..
De gevangenis is ook enorm enorm groot. Zo is er in de gevangenis een boerderij en een tuin van maar liefst 10 hectare groot..
Beveiliging is wel nul. Als gedetineerden gaan werken in het werkhuis bijvoorbeeld worden ze niet gecontroleerd of ze gereedschap mee hebben genomen, als wij aan de gevangenis aankomen moet je gewoon op de buitendeur aankloppen en doen ze open en... je staat midden in de gevangenis!

Gedetineerden lopen ook heel veel vrij rond, over het gehele domein.. Bewakers dragen constant wapens (in Belgie hebben bewakers geen wapens op zak buiten een gummystok mss)...
Over de gevangenis valt dus heel wat te zeggen!

Wat de rest hier betreft, alles cava, heeel lekker weertje qua temperatuur en wind (maar toch nog wel vaak regen ..)
Deze week hebben we bezoek ontvangen van de ouders van Thijs, en in het weekend ben ik met hun mee op trip geweest naar Brownsberg!
Brownsberg ligt 500 m boven de zeespiegel en ligt in het oerwoud. Je hebt er schitterende watervallen en een magnifiek uitzicht.. Oerwoud betekent ook apen zien en verschillende andere soorte beeste.. (helaas nog altijd geen slang gezien)..

De trip zelf naar Brownsberg was heel gerellig.. Nergens asfalt wegen, modderstroom, de bus schuift gewoon weg, naast u ziede een ravijn terwijl de chauffeur zelf amper iets kan doen als de bus begint te schuiven.. Ik probeer die ervaring hier neer te typen, maar ik weet niet hoe ik dit duidelijker kan zeggen.. Ik heb het ook proberen te filmen! Kortom, het was een heeeel spannend reisje naar boven met een beest van een bus!

Morgen hebben we om 8 u personeelsvergadering dus vandaag lang weggaan zit er helaas niet in. Wel spijtig als je weet dat er donderdagavonds altijd iets te doen is in een grote Club!
Hoewel 7 uur opstaan morgen nog uitslapen betekent, als we naar de gevangenis moeten is het elke ochtend half 6!

Dit zal het wel zijn voor dit keer denk ik.. Als er iemand iets speciaal wilt weten of vind dat ik andere dingen moet zeggen,... laat gerust weten
Nog wat dingen:
1. JA TOCH?! in de titel slaagt op het feit dat bijna elke Surinamer zijn zin eindigt met JA TOCH?! .. precies dat ze kwaad zijn
2. Donderdag komt thijs z'n liefje samen met Ann-Sophie, naar dat bezoek kijken we natuurlijk uit!
3. Voor de mensen die mijn foto's niet kunnen zien op facebook... spijt me maar ik weet geen andere oplossing.. Deze site is echt heeel lastig om foto's er op te zetten! Ik zal proberen nog enkele sfeerbeelden er op te zetten!

Goe, ik ga verder mijn wasmachine doen;)

Joeee iedereen!
xxx