Bezoek ma & pa + verloop van de stage

Iedereen,



Na even afwezig te zijn geweest op mijn blog is het nog eens tijd voor een kort berichtje.
Echte trips zijn er niet meer geweest, en zal ook nog even duren. Hopelijk kunnen Thijs en ik de laatste week in Suriname nog 1 x een supertrip regelen!


Wat is er dan wel gebeurd?
Wel, na het vertrek van Ann-Sophie hebben Thijs en ik een gewone week stage gehad. Nog altijd gedetineerdengegevens invoeren in de computer. Niets speciaals dus.

Zaterdagavond is ons mama en onze papa dan geland in Suriname! Weer een weekje bezoek! Ideaal.

's Avonds zijn we iets gaan eten in de zus en zo, maar omdat ze zo moe waren van hun vlucht zijn we tijdig gaan slapen. De rest van de week heb ik ze vooral altijd 's avonds gezien om bijvoorbeeld iets te gaan eten, vermits ik geen verlof had op mijn stage. Ik moest elke dag naar de gevangenis dus.

Ze hebben ,naast het verkennen van Paramaribo, gechilled en gerelaxed aan het zwembad, ondanks het niet zo beste weer tijdens hun verblijf (redelijk veel regen).
Tevens hebben ze ook 2 uitstappen georganiseerd.

Woensdag zijn ze met een groep naar Brownsberg geweest, en blijkbaar was het ook voor hun een heel avontuur om boven te geraken. Hun bus is gewoon niet boven geraakt dacht ik en onze papa is dan maar te voet naar boven gegaan. (Op mijn blog staat een verhaal over Brownsberg dat ik heb gedaan & daar staat uitgelegd hoe moeilijk het is om boven te geraken!) Voor meer details en wilde verhalen over deze trip moeten jullie echter bij ons mama of onze papa zijn vrees ik. Ook foto's van hun bezoek heb ik niet omdat mijn camera in beslag was genomen in de gevangenis :p (ondertussen heb ik hem wel terug!).

Hiernaast hebben ze vrijdag ook nog een jeepsafari gemaakt die naar verscheidene plekjes in Suriname is gereden. De safari ging wel niet echt door in het oerwoud heb ik begrepen. Maar dankzij een uitstekende gids was blijkbaar ook deze uitstap geslaagd.

Zaterdagavond zijn we nog een keer gaan eten, bij wijze van afscheid. De volgende dag kreeg ik al een berichtje dat ze veilig waren geland, dat deed mij ook gerust voelen!
Ma & pa, dankuwel voor jullie bezoek!


Alle bezoek is dus achter de rug, nu zijn het nog 3.5 week werken voor de stage. Morgen gaan we de laatste dag naar de gevangenis, dan hebben we alle data die we nodig hebben en vanaf dan wordt het 3 weken zwoegen om een onderzoeksrapport in mekaar te boksen van al die verzamelde data!

Momenteel zijn we dus nog bezig met het afnemen van interviews met gedetineerden. Dit is écht HET interessantste aan onze stage hier in Suriname. Thijs en ik hebben een tafel gezet in het advocatenkantoor in de gevangenis en daar nodigen wij bepaalde gedetineerden uit voor een gesprek. De deur gaat toe en dan zitten we daar met een zware crimineel te praten over hoe hij zich voelt in de inrichting en wat hij vindt dat er verbeterd moet worden in de gevangenis. Een aparte & unieke ervaring!

Ik vind het aan de ene kant echt raar, om zo vriendelijk te doen tegen moordenaars, verkrachters en zware drugsdealers, maar aan de andere kant is het geweldig om hun visie op de zaken te horen. Deze gesprekken zijn écht de moeite waard.

Ik kan er nog niet veel over zeggen maar kan wel enkele schrijnende toestanden beschrijven:

1. Gsm's zijn verboden in de gevangenis. Wat doen corrupte bewakers? Zij verkopen gsm's voor 100 srd (ongeveer 25 euro) aan gedetineerden. Na enige tijd neemt een andere bewaker (na een tip gekregen te hebben van zijn medebewaker (die oorspronklijk de telefoon heeft verkocht)) de telefoon in beslag. Gsm is verboden dus vliegt de gedetineerde 4 dagen de isolatiecel in. De gsm wordt opnieuw verkocht door de bewaker aan een volgende. Zo verdienen de bewakers een enorm centje bij per maand, en de gedetineerden willen allemaal een gsm en blijven kopen.
Zien jullie de corrupte cirkel een beetje in? Ongelofelijk toch.
Naast gsm's gebeurt dit ook nog met andere dingen, bijvoorbeeld mariuahna.

2. Een ander voorbeeld over hoe de gevangenis in z'n werk gaat in Suriname: een gedetineerde moest het WC gaan kuisen, hij ziet 'troep' liggen en spreekt de dame (een sociaal ambtenaar) aan dat zij de volgende keer moest doorspoelen. De dame kon daar blijkbaar niet tegen, ging beklag doen bij de directeur en hup 4 dagen isolatiecel zonder tegenspraak; zo werkt het dus ook

Er zijn nog tal van 'gerellige' verhalen, teveel om hier even op te sommen. Ook qua hygiëne, voeding, bezoekrecht, klachtenregeling,... zijn er echt grote hekelpunten te noemen. Deze zullen allemaal in ons onderzoeksrapport opgenomen worden.

Kortom: er is geen resocialisatie in de gevangenis aanwezig, slechte leefomstandigheden, corruptie & mishandeling, gebrek aan regels & rechtvaardigheid, ...
In vergelijking met het gevangeniswezen in België is alles hier echt ondermaats. En waarom zou een moordenaar in België een aangenamere 10 jaar gevangenisstraf moeten beleven dan één in de Surinaamse gevangenis?
Verbeteren is dus de boodschap! Wij hopen (wss tevergeefs) dat ons rapport de directie hun ogen toch doet opengaan en zo kunne bijdragen tot een beter gevangenisbeleid in het algemeen.

Omdat ik weet dat velen dit interessant vinden:
We hebben op dit moment 2 moordernaars, 2 drugsdealers , 2 verkrachters en 1 dief geïnterviewd. (1 belg ook trouwens ;) )

Ik kan nog heel veel zeggen over deze interviews, hoe deze verlopen, wat voor informatie we te horen krijgen. Kortweg hoe uniek en interessant deze interviews wel niet zijn, maar dat zal ik achteraf in België gewoon wel vertellen. De reden hiervoor is dat ik volgens mij levendiger kan vertellen als schrijven, en deze belevenissen verdienen gewoonweg een levendige uitleg!

Zo, dit is alles voor het moment. Als ik binnekort toch nog even de tijd vind ga ik nog even wat fotograveren hier. Ik zou graag een beeld tonen aan jullie van het arme Suriname, maar ook enkele dingen trekken waarvan jullie denken: Is dat ook Suriname??
We zien wel of ik hier toe kom!

Ook foto's nemen in de gevangenis is verboden, maar Thijs en ik kunnen het toch niet laten om enkele herinneringen vast te leggen!


Ik hou jullie op de hoogte!
Sorry van het gebrek aan foto's, maar er zijn er deze weken praktisch geen getrokken, of alleszins de moeite niet om hier op te zetten!

Tot binnekort! (nog 25 dagen trouwens)

XXX
Ben

ps. Zaterdag, voor dat ons ma en pa geland zijn, zijn Thijs en ik nog op dolfijnentrip geweest. Bootje op de rivier en honderden dolfijnen spotten. Was wel eens leuk om te doen maar niet om over naar huis te schrijven, vandaar dat ik hier ook maar een luttele 3 zinnen aan besteed ;).